SITULA

SITULA
SITULA
ex Arabico setel, haustrum Scriptoribus his est ansatum, quà, in balneis qui lavantur, aquam hautiunt: sicque exponunt vocem Hebraeam Gap desc: Hebrew, in historia Gideonis, ubi, cum summô mane surrexisset, reperisse legitur in area sicca vellus ita madere, ut ex eo expresserit plenum aqua sephel, qua de re vide Bochart. Hieroz. Part. prior. l. 2. c. 49. et supra Hydria. Diminutivum est Sitella, de cuius in Comitiis Romanorum usu retro diximus.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • situlă — SITÚLĂ, situle, s.f. (Rar) Vas cu toartă pentru scos apă. – Din lat. situla, fr. situle. Trimis de IoanSoleriu, 25.07.2004. Sursa: DEX 98  sitúlă s. f., g. d. art. sitúlei; pl. sitúle Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţion …   Dicționar Român

  • Situla — steht für Situla (Stern), einen Stern im Sternbild Wassermann Situla (Gefäß), ein Gefäß der Bronze und frühen Eisenzeit siehe auch Zamenis situla, die Leopardnatter Diese Seite ist eine …   Deutsch Wikipedia

  • Situla — can mean* situla (vessel), a bronze vessel * Kappa Aquarii, a star in the constellation Aquarius …   Wikipedia

  • situla — sȉtula ž DEFINICIJA pov. lik. konična metalna figuralno ukrašena vedrica s poklopcem; česta na etruščansko venetskom i istočnoalpskom području ETIMOLOGIJA lat. situla: posuda …   Hrvatski jezični portal

  • Sitŭla — (lat.), 1) Gefäß zum Ausschöpfen des Wassers; 2) ein kleiner Stern im Wassermann …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Situla — Sitŭla (lat., Eimer), prähistor. Bronzeeimer, zuweilen mit horizontalen Ornamentstreifen bedeckt, aus dem Ende der Hallstätter Zeit und dem Beginn der La Tène Zeit (um 400 v. Chr.). [Tafel: Urzeit I, 3.] …   Kleines Konversations-Lexikon

  • sítula — s. f. Vaso redondo de madeira. = SELHA   • Confrontar: cítola …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Situla — Si|tu|la 〈f.; , tu|len〉 eimerartiges Gefäß der Bronzezeit [lat., „Eimer“] * * * Si|tu|la, die; , Situlen [lat. situla, ↑ Seidel]: vorgeschichtliches, bes. für die Eisenzeit typisches, meist aus Bronze getriebenes, eimerartiges Gefäß. * * * Situla …   Universal-Lexikon

  • sítula — e ž (ȋ) kovinska posoda z ročajem in navadno z ornamenti, vedro: bronasta situla; situle in amfore / vaška situla najdena na Vačah …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • situla — sì·tu·la s.f. TS archeol. vaso metallico o di terracotta a forma di tronco di cono rovesciato, diffuso presso molte antiche civiltà mediterranee {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIX. ETIMO: dal lat. sĭtŭla(m) …   Dizionario italiano

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”